NI FERMA LU SCIATU

Radici & Civiltà

REPORTER REPORTER Pubblicato il 27/10/2005
<b>NI FERMA LU SCIATU</b>

NI FERMA LU SCIATU



    Oh Alia, paisetto di montagna,

    fusti la culla di l'infanzia mia.

    Ja ti lassaiu quannu avia vint'anni,

    n'aju settanta e sempri pienzu a tia.

    Chiancìa quannu ti lassaiu,

    comu si eri la matruzza mia.

    Tuttu na la menti m'arristau

    e dintra l’uocchi la fotografia.


      Parlari ti putìa di tanti genti

      e di li beddi amici chi tinìa.

      Pittàri ti putissi cu un pennello

      e picch' issu tiegnu tanta nostalgia.


      La curpa nun fu tua e mancu mia,

      quannu partìu e nun ti salutaiu.

      La curpa è stata di lu pussidenti,

      ca a tutti quanti schiavi ci tinìa.


      E quannu chiù nun potti suppurtàri

      senza pinzàri a chiddu chi facìa,

      pigghiaiu lu trenu e m'alluntanai,

      lassannu dietru a mia tanti ricordi

      li chiù beddi di la vita mia.


      Ora, cu Pinu Granata,

      ti mannu un salutu,

      ca puru iddu di tìa è namuratu.

      Parràmu di tìa ogni minutu,

      diciennu:"Alia ni ferma lu sciatu" .


      di Pino Marchiafava
      pubblicato in " La VOCE della Mamma " di Alia, nr.3/98, pag.17





    Viste 9956 - Commenti 0
    Iscriviti
    ed inizia a pubblicare i tuoi contributi culturali