How sweet, l’Alisi, on July, 2 !...
How sweet, l’Alisi, on July, 2 !...
Quantu è duci l’Alisi, nna Lugliu,
vigilia e ghiurnata di la gran Fiesta,
cuomu la chiamanu a la Palumma,
Montemaggiore e Catalūna,
a lu Vespru e la Missa Cantata,
di l’alburata a la pricissioni…
Quantu è bieddu l’Alisi nn’Austu,
pi’ l’Assunta e la Matri Sant’Anna,
sulu mi pari un pocu cunfusu,
for the succession of big events…
How kind, l’Alisi, in All Saints,
Quantu è duci, lu Venniri Ssantu,
quannu sfilanu li confratèrniti,
cor contritum et umiliatum…
Quarcunu sta zittu e nun mi dici:
Vassìa, chi fa li tasta chist’alisi?!...
A st’ipotéticu figghiu di mamma,
cu’ l’acquolina in bocca, cci arrispunnu,
L’alisi no, ma lu pupu di zuccaru,
pasta-artigianale'>pasta reali, pupu cu ll’uovu,
panuzzi pasquali, cu lu ciminu,
purtati, in casa, di nni li ‘ratori
da quarchi confrati, nisciùtu apuòstulu,
cu tanta nonchalance spizzicàvamu,
astinenza e diunu rumpiennu,
nni ddi santi simani di Passioni,
e di la cubbaitara la cubbaita,
nni li bianchi feri di li festi,
“Nel dolce tempo della prima etade”,
gelatu di campagna e nna li coni,
cu li sordi di la fera n’accattàvamu,
spinniennu tuttu chiddu c’accucchiàvamu...
Quant’è duci l’Alisi, nna Lugliu!...
Didacus